SUP stories ontmoet Annelies Wynants. Een analytische en op het eerste zicht koelbloedige dame uit het hartje van de Westhoek. Ze groeide op tussen hoppevelden in een ondernemende, maar vooral creatieve familie.
Annelies en haar gevolg kwamen speciaal uit Poperinge om dit interview te geven. Haar kersverse echtgenoot, hun hond en de puppy werden op pad gestuurd in Oostende terwijl Annelies zich onmiddellijk in gereedheid bracht om uit haar comfortzone te treden.
Annelies intrigeert me. Haar rust en bescheidenheid maken haar charismatisch. Ik ken haar sinds haar 12e. Ze is de dochter van mijn eerste werkgever, Dirk Wynants. Annelies blijft meestal wat op de achtergrond, maar haar impact is groot. Ze wikt haar woorden en praat stil. Maar wat ze zegt, komt van diep. Het gesprek voelt van de eerste minuut goed aan. Er is een wederzijds vertrouwen en we zijn klaar voor een nieuw avontuur.
Haar zalige woordenschat wekt bij mij fijne herinneringen op aan mijn gouden jaren bij Extremis in Gijverinkhove. Kortom een meermin naar ons hart die zich niet laat afschrikken van een stevige tegenwind.
Hoe houd je balans in je leven?
Wat me telkens verbaast, is dat ik bij de meeste mensen overkom als een rustig persoon, terwijl ik regelmatig vanbinnen in brand sta. Ja, zelfs mijn schoonmoeder zegt dat. Blijkbaar kan ik mijn onrust goed verbergen.
Omgekeerd geldt het ook. Als ik bijvoorbeeld heel uitbundig ben op de dansvloer, voel ik mij vanbinnen heel rustig en ontspannen. Misschien is dit wel mijn balans. Ze helt afwisselend over van links naar rechts.
Ik heb al van kleins af aan de drang om te timmeren aan een eigen project. Ik stel telkens nieuwe doelen voor mezelf. Bizar is, dat als ik een doel bereikt heb, ik niet perse gelukkig ben. In tegendeel, ik val dan in een emotioneel gat, want het doel is weg. Blijkbaar is voor mij de weg belangrijker dan de bestemming. Ik heb daaruit geleerd dat een rotdag niet erg is. Dat hoort bij het traject, het mag.
‘Je onzekerheid aanvaarden en er leren mee omgaan, daar zit volgens mij de meerwaarde voor jezelf.’
Hoe houd je connectie met de natuur?
Ik ben trots op mijn roots. Respect en bewondering voor de eenvoudige dingen uit de natuur, zoals een boeketje veldbloemen uit de ‘geskant’, dat maakt me blij. Ik vind het bizar dat er nog vaak lacherig wordt gereageerd als je opgegroeid bent of leeft op de buiten. Die associatie klopt niet, in tegendeel zelf. Hoe groter je connectie met de natuur, hoe opener je geest en hoe meer ruimte er is voor nieuwe ontwikkelingen. Dat is toch hoe ik het ervaar.
Uiteraard is het leven anders dan in de grootstad. Ik heb met plezier in Gent gestudeerd, genoten van het uitgaansleven en de prikkels van de stad. Het internationaal leven en mijn wereldvisie kreeg ik mee van thuis. De ruimte rondom je geeft je letterlijk en figuurlijk de mogelijkheid om iets te creëren.
Buiten zijn met de hond, de paarden, niets geeft mij een vrijer gevoel. De connectie met dieren is er altijd al geweest. Ik rijd al jaren met hetzelfde paard, Ilya. Vroeger vaak alleen, maar nu kan het niet meer. Sinds Ilya moeder werd en haar veulen niet meer bij haar is, wil ze soms op onverwachte momenten naar huis. Dan is ze niet te stoppen.
“Een paard leert jou kennen en omgekeerd, je bouwt een vertrouwensrelatie op. Je moet open en oprecht zijn, anders werkt het niet. Dit neem ik mee in mijn relaties met mensen.”
Hoe beweeg en vertraag je?
Elke morgen ga ik 20 minuten wandelen met onze hond Rae. Dat is vertragen. Je leeft mee met de seizoenen en leert dankbaar zijn voor de natuur. Dagelijks verandering zien, dat inspireert. De buitenlucht is een noodzaak geworden. Ik word zelf niet meer wakker als ik geen frisse lucht binnen krijg.
Versnellen doe ik op mijn crosstrainer. Ook dagelijks 20 minuten. Het is een moment waarop ik alles de vrije loop laat gaan. Ik zing uit volle borst mee met liedjes waarvan ik de tekst niet ken. Dit soms ter frustratie van de mensen die op dat ogenblik in de buurt zijn. Ik heb geen grote muziekkennis, ken titels noch artiesten, laat staan de teksten. Maar als het ritme goed zit, ben ik vertrokken en laat ik mij meeslepen. Zalig zonder gêne.
‘Buitenlucht, dat is voldoende voor mij.’
Hoe kom je uit je comfortzone?
Goh, dit interview in deze setting is 200% buiten mijn comfortzone. Toen jullie me uitnodigden via Instagram, had ik onmiddellijk getypt dat ik het niet zou doen, want tja, wat heb ik nu te vertellen? Gelukkig heb ik mij bedacht. Eigenlijk geniet ik ervan om eens uit de schaduw te treden. Het geeft me inspiratie om iets uit te bouwen voor mezelf.
Deze supsessie, met deze hevige wind is een beproeving, maar smaakt naar meer. Af en toe ga ik zwemmen met mijn paard. Dan gaan we in De Panne in zee. Als je diep genoeg gaat, begint je paard te zwemmen vanuit een natuurlijke reflex. Dan kan je je laten meedrijven en je vasthouden aan de manen. Het is een unieke ervaring waarbij de connectie met het dier en het water de bovenhand neemt. Puur genieten, maar beter niet loslaten.
Daarbij komt dat ik op elke nieuwe plek uit mijn comfortzone kom, want ik kan mij helemaal niet oriënteren. Gelukkig houdt deze eigenschap me niet tegen om nieuwe oorden te ontdekken.
En het klopt, als we 50 meter verder uit het water komen, weet Annelies al niet meer waar we zijn. Gelukkig zijn er aan de waterlijn maar twee richtingen die je kan uitgaan. Wij kiezen de richting van de beachbar …
- Datum interview: 13/09/2020 – 11.30 u
- Locatie: Mariakerke, Oostende
- Waterstand: hoogwater om 10.30 u
- Strandwater: 19° C
- 3 – 4 Bft ZW
- Naam: Annelies Wynants
- Woonplaats: Proven
- Geboren: Poperinge, 24/03/1992
- Sterrenbeeld: Ram
Achtergrond:
Studies: Handelsingenieur Ugent, Postgraduaat Trendwatching
Supply chain manager bij Extremis
Eeuwige creator van nieuwe projecten
Getrouwd in volle Corona periode op 5/09/2020
